اشک ریزان بر امیر کاروان

امام صادق علیه السلام میفرماید:عجله نکنید به خدا این امر(ظهور قائم)نزدیک شده بود اما چون آن را افشا کردید خدا آن را به تاخیر انداخت.با فرا رسیدن شب از همه بیشتر میترسد و هنگامی که صبح میشود بیشتر از همه امنیت دارد.این امر شبانه روز به او وحی می شود.پرسیدند به او وحی میشود؟حضرت فرمود نه مانند وحی پیامبر بلکه مانند مادر موسی و مادر مریم و زنبور عسل که به آنها وحی میشد.به خدا قسم قائم آل محمد نزد خداوند از مادر موسی و مریم و زنبور عسل گرامیتر است.(بشارة الاسلام ص 252) همانا غیبتی برای صاحب این امر هست که چاره ای از آن نیست و به ما اجازه داده نشده که حکمت آن را برای شما بیان کنیم.حکمت آن همان حکمت غیبت حجتهای الهی است که قبل از قائم بودند و بعد از ظهور قائم حکمت آن روشن میشود همانطور که حکمت کارهای خضر بر موسی وقتی که از هم جدا شدند معلوم شد.زمانی که بدانیم خدا حکیم است تصدیق میکنیم که همه افعالش از روی حکمت است هر چند که ما آگاه به آنها نباشیم.(بحارالانوارج52ص91) اشک ریزان بر امیر کاروان...

از امام صادق علیه السلام نقل شده وقتی به سفر میروید سفره با خود بردارید و غذای نفیس در آن بگذارید.از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل شده از شرف آدمی آنست که هر گاه به سفری رود توشه خود را نیکو گرداند.از امام صادق علیه السلام نقل شده که نان در میان توشه خود بردار که باعث برکت میشود.در احادیث معتبر زیادی وارد شده که کسی که تنها به سفر میرود ملعون است.در حدیث معتبر نقل شده که پیامبر به امیرالمومنین علیهما السلام وصیت فرمود یا علی هرگز تنها به سفر نرو که شیطان با یک کس است و از دو تا دورتر است.یا علی کسی که تنها به سفر میرود گمراه است و دو کس که میروند دو گمراهند و سه کس مسافرانند.از امام صادق علیه السلام نقل شده که مروت سفر توشه بسیار برداشتن و پاکیزه کردن توشه است و عطا کردن به جمعی که رفیق تو هستند و آنکه بعد از مفارقت از رفیقان رازهای ایشان را که بر آنها آگاه شده ای بپوشانی و مزاح و خوش طبعی بسیار بکنی در چیزی که خدا را به خشم نیاورد.(حلیة المتقین صفحه 396) اشک ریزان بر امیر کاروان...

امیرالمومنین علیه السلام فرمود حق عالم اینست که بسیار از او نپرسی و در پاسخ دیگران از او پیش نیفتی​​​​​ و چون نخواست پاسخ گوید به او اصرار نکنی و چون خسته شد به دامنش نچسبی و با دست به او اشاره نکنی و با چشم به او اشاره نکنی و در مجلس با او سرگوشی سخن نگویی و نگویی فلان کس بر خلاف تو گفته،رازش را فاش نکنی،از کسی نزد او غیبت نکنی،در حضور و غیاب او را حفظ کنی،اگر با جمعی باشد به همه سلام بدهی و به او خصوصا تهنیت بگویی و جلو او بنشینی و اگر کاری داشته باشد در انجام آن بر دیگران پیشدستی کنی،از طول صحبت او خسته نشوی زیرا عالم چون نخل است باید منتظر بمانی تا زمانی که به تو سود و منفعتی بدهد.عالم به منزله روزه دار شب زنده دار مجاهد فی سبیل الله است.وقتی عالم بمیرد در اسلام رخنه ای افتاد که تا روز قیامت مسدود نشود.هفتاد هزار فرشته مقرب آسمانی طالب علم را مشایعت میکنند.(خصال) اشک ریزان بر امیر کاروان...